In zijn laatste column voor Red Pers bezint Jelle Holtzapffel zich op de toekomst van de journalistiek. ‘Freelancen en teruglopende oplages maken de journalistiek tot een kunstenaarsleven, een onzeker bestaan.’
journalistiek
Op 3 juni aanstaande wordt de European Press Prize uitgereikt: een jaarlijkse reeks onderscheidingen om Europese kwaliteitsjournalistiek te stimuleren en erkennen. Initiatiefnemer Yoeri Albrecht legt uit waarom de prijs zo belangrijk is in een tijd waarin de Europese pers onder druk staat.
De grens tussen marketing en journalistiek is aan het vervagen, zo lijkt het. Op bijna iedere nieuwssite vind je tegenwoordig branded content: commerciële teksten die op redactioneel werk lijken, maar zijn gesponsord door een bedrijf. Zijn media en journalistiek dan nog wel onafhankelijk? En hoe kan het dat branded content zo is ingeburgerd?
Kom jij uit Amsterdam Zuid? Ben je tussen de 18 en 30 jaar? Heb je journalistieke ambities? En ben je handig met een camera of microfoon, maar vind je jouw weg in de mediawereld nog niet? Red Pers zoekt in samenwerking met de Gemeente Amsterdam een diverse groep van vijf jongeren voor de audiovisuele redactie!
2020 was voor velen een verwarrend, desoriënterend en ontwrichtend jaar. Journalistiek bleek daarin belangrijker dan ooit, zo ook de rol van Red Pers, gegeven het feit dat 150.000 unieke lezers hun weg wisten te vinden naar onze website. Zij waardeerden deze 10 artikelen uit het afgelopen jaar het meest.
Sinds een aantal jaar plaatsen media boven vrijwel ieder nieuwsartikel een cijfer dat aangeeft hoeveel minuten het kost om het uit te lezen. Wat is de meerwaarde van een leestijdindicatie en wat zegt het over onze tijdgeest? Redacteur Jonasz Dekkers zocht het uit.
Taalgebruik bepaalt het (publieke en politieke) debat en als taal verandert, verandert het debat mee. Deze taalverandering was het onderwerp van gesprek tijdens het evenement Taal Verklapt Alles. Redacteur Juliët Boogaard woonde de avond bij en concludeert: we maken steeds veelvuldiger gebruik van emotieve taal, en dat heeft consequenties.
Drie jaar geleden schreef ik mijn eerste column voor Maximum, het online platform opgezet door Max van Geuns. De titel van mijn eerste column: Maatregel tegen Engeland. Het was niet best.
Hoe is het om als journalist in het buitenland te werken? Wisse Booij gaat op zoek naar het verhaal. Vandaag: Sinan Can en het menselijk leed in het Midden-Oosten. “Elke keer als ik wegga, neem ik in mijn hart afscheid van mijn dierbaren.”
Het concept van de VPRO-reisseries op zondagavond is simpel: een Nederlandse presentator met veel affiniteit met het uitgekozen land probeert een andere wereld van binnenuit aan het Nederlandse publiek te laten zien. De series brengen het dagelijks leven van verre landen naar onze huiskamer, maar van hoe dichtbij zien we de mensen echt?
Aan iedere serie komt een eind, zo ook aan de mijne. Vanaf februari schreef ik tweewekelijks ofwel over de toekomst van de journalistiek, ofwel over wat er in mijn ogen misgaat in de journalistiek.
Hoofdredacteuren twijfelen over de betrouwbaarheid van hun eigen krant of website, blijkt uit onderzoek. Maar betrouwbaarheid is een van de manieren om je te onderscheiden als medium. Wat is hier aan de hand?
Een paar afleveringen geleden schreef ik dat het voor jullie tijd is om te gaan betalen voor journalistiek. Maar eigenlijk neem ik het jullie niet kwalijk als jullie dat nog niet zijn gaan doen. De betaalmuren van het gros van de Nederlandse media zijn een wassen neus.
Steeds meer geschreven media zijn zich duidelijker aan het positioneren als merk. De Volkskrant ‘kijkt verder’, NRC-journalisten houden zich altijd aan hun eigen code met journalistiek gedragsregels en voor verdieping kun je bij Trouw terecht. Moet je als media-merk een duidelijke identiteit hebben om succesvol te zijn?
Op woensdag 3 mei staat het Festival van het Vrije Woord in Beeld en Geluid in Hilversum in het teken van de situatie in Turkije. Er wordt gekeken naar de gevolgen van de aanslagen en de mislukte coup afgelopen zomer voor de persvrijheid in het land. Maar was er überhaupt sprake van persvrijheid vòòr het nieuwe regime van Erdogan?
Tweewekelijks schrijven Sophie van Oostvoorn en Nina Rijnierse over de toekomst van de journalistiek. Vandaag: als krantenuitgevers niet snel wat gaan veranderen zullen ze hun deuren moeten sluiten.
Wat is een journalistiek platform zonder artikelen over de journalistiek? De komende tijd zullen Sophie van Oostvoorn en Nina Rijnierse jullie tweewekelijks bijpraten over de toekomst van de journalistiek. Hoe moet zij verder in tijden van nepnieuws en sociale media? Deze week: de gevolgen van nepnieuws.
Wat is een journalistiek platform zonder artikelen over de journalistiek? De komende tijd zullen Sophie van Oostvoorn en Nina Rijnierse jullie tweewekelijks bijpraten over de toekomst van de journalistiek. Hoe moet zij verder in tijden van nepnieuws en sociale media? Deze week: de journalist als badmeester.
Wie deden er eigenlijk verslag van de verkiezingen in de VS? Naast de professionele journalisten, plaatsten ‘gewone mensen’ ook massaal berichten op social media. In Amerika riep men elkaar bijvoorbeeld op om naar de stembus te gaan, of om te protesteren na de uitslag. Wat is eigenlijk de invloed van dit soort ‘burgerjournalistiek’?
De journalistiek verandert sneller dan ooit. Alles staat tegenwoordig online, spanningsbogen worden korter, papieren krantenoplages evenals de populariteit van andere klassieke mediavormen kelderen en mensen grijpen voor het nieuws eerder naar Facebook dan naar de krant. Hoewel dit weinig hoopvol klinkt, brengt de digitalisering van de media ook grote voordelen met zich mee: het is anno 2016 zowel goedkoper en eenvoudiger om als mediabedrijf je doelgroep te bereiken als voor jou om aan je ideale nieuwsmedia te komen. Helaas gaat dit vaak ten koste van de inhoud en diepgang. En daar ligt nu precies het gevaar.