Vroeger wilde ik nog wel eens goede voornemens schrijven. ‘Afvallen,’ schreef ik dan op mijn lijstje. En ‘betere cijfers halen.’ Meestal lukte in ieder geval dat laatste wel, want ik was en ben een ontzettende nerd. Mijn lijstjes waren de lijstjes van een streber: veel doelen om te behalen, weinig tijd voor andere zaken. ‘Minder computeren, minder TV, minder niks doen.’
Voor de laatste scoops, grappige inzichten of een korte, interessante, politieke analyse is Twitter een uitstekend medium. Veel journalisten en opiniemakers delen op Twitter hun bevindingen en dat is, zeker voor iemand die erg nieuwsgierig is, erg prettig. Helaas wordt Twitter door deze journalisten zelf — kort door de bocht gezegd — verpest.
Revolutionaire middelen die protestbewegingen faciliteren en verspreiden: zo worden sociale media vaak gezien. Tijdens de Arabische Lente, de Women’s March en de recente protesten in Iran hadden sociale media inderdaad veel invloed. Toch is er ook een keerzijde van de medaille.
Duizenden mensen verwijderden de afgelopen weken hun Facebook-account. Wat bleek: Cambridge Analytica had een Facebook-tool gebruikt om de Amerikaanse verkiezingen te beïnvloeden. Bovendien had Mark Zuckerberg de allereerste Facebookgebruikers toentertijd ‘dumb fucks’ genoemd, omdat ze hem vertrouwden. Reden genoeg voor onze redactie om de komende weken sociale media flink onder de loep te nemen.
Sinds hun introductie vallen sociale media als Facebook, Twitter en Instagram niet meer weg te denken uit het leven van miljoenen mensen. Elk moment ben je één klik verwijderd van het delen van informatie die door iedereen gevonden, gelezen en beoordeeld kan worden. Naast het delen wordt waarschijnlijk meer tijd besteed aan het scrollen door de feed en het bekijken van de berichten van anderen. Hierdoor ben je altijd op de hoogte van waar vrienden, kennissen of misschien zelfs favoriete popsterren, acteurs en modellen mee bezig zijn. Dit staat zeker in lijn met het aanvankelijke doel van bijvoorbeeld Facebook – ‘het verbinden van mensen op deze wereld’ –, maar is slechts één kant van de medaille.