Gastredacteur Eden Lutz doet verslag van haar (gebrek aan) ervaringen in de kleine ruimte waar haar leven zich tijdens de coronacrisis afspeelt: haar studentenkamer.
coronavirus
Redacteur Jonasz Dekkers maakte een (gedwongen) wandeling door een besneeuwd Rotterdam. Hij ontdekte dat de sneeuwval die ons een week lang in de klauwen had, verdacht veel gelijkenissen vertoont met het coronavirus waar we maar geen greep op lijken te krijgen.
Toch nog op pad met je date, collega’s of vrienden? Dan is een tasje vol ingrediënten van ‘Tassie.’ de uitkomst. Adjunct-hoofdredacteur Vera Kupershoek sprak met Danique Fennema (24), het brein achter ‘Tassie.’
Vaccins voor niet-kwetsbaren komen steeds dichterbij. Toch hebben vooral jongeren nog twijfels, want is vaccineren nou wel veilig? En werken ze nog wel, met nieuwe mutaties? Redacteur Piet Ruig zet de vier belangrijkste vragen en antwoorden nog een keer op een rij.
Communicatiestudent Yeelen Terleth ziet dat veel hbo-studenten het thuisstuderen zat zijn: niet in de laatste plaats omdat het praktische aspect van het hbo in het gedrang komt. Ze stelt creatieve oplossingen voor.
De zondagsdiensten hebben voor veel reformatorische christenen plaatsgemaakt voor een digitale variant. Wat doet het met de jongeren uit deze gemeenschap om minder vaak naar de kerk te gaan? Redacteur Rosa Hordijk ging in gesprek met drie van hen.
Online onderwijs komt de band tussen docent en student niet ten goede. Zonde, want docenten zijn van groot belang voor de ontwikkeling van studenten. Redacteur Iris ten Have spreekt met twee docenten die het verschil maken en brengt een ode aan de leraar.
In coronatijd ontstaan er veel initiatieven voor online feesten. Grote evenementen zoals Amsterdam Dance Event worden in een digitaal jasje gestoken. Maar krijgen we de smaak dan wel écht te pakken? Redacteur Roos de Wijs onderzoekt deze nieuwe manier van thuisfeesten.
Na ongeveer een half jaar is het eindelijk gelukt: op dinsdag 13 oktober werd de corona-spoedwet aangenomen door een ruime meerderheid van de Tweede Kamer. Waarom duurde dit zo lang? En waar is de wet eigenlijk goed voor? Redacteur Machteld van der Lecq zocht het uit.
Ruim een half jaar na de eerste corona-uitbraak in Nederland heerst er steeds meer onduidelijkheid over de maatregelen. Waar komen ze vandaan en wie beslist hierover? Worden de waarden van onze democratie daarbij nog nageleefd? Redacteur Machteld van der Lecq zocht het uit.
Wanneer COVID-19 begin maart Italië platlegt, speelt de 21-jarige topvolleybalster Nika Daalderop bij de Italiaanse club II Bisonte Firenze. Het volleybalseizoen wordt abrupt afgebroken, tot spijt van de jonge Amsterdamse. “Ik heb sindsdien geen teamgenoot meer gezien.”
In het openbaar vervoer waren de maskers al een verplichting, vanaf deze week gaan Rotterdam en Amsterdam experimenteren met een mondkapjesplicht op drukke plekken. Redacteur Rotterdam Jonasz Dekkers vraagt zich af wat er gebeurt als het gezicht van de ander verloren gaat in de openbare ruimte.
Terwijl de rest van Europa mondkapjes draagt in een anderhalvemetersamenleving, feesten de Denen er al een tijdje op los. Zonder afstand of mondkapjes, maar tot voor kort wel met dichte grenzen. Kopenhagen-correspondent Max van Geuns legt uit hoe corona het welvaartsprotectionisme van Denemarken blootlegt.
Op 28 februari werd de allereerste coronabesmetting in Nederland geconstateerd. Een luttele twee weken later schreef ik een duidende column waarin ik betoogde wat er juist nu allemaal anders moest na deze crisis. En ik was niet de enige.
Voor ouderen in verpleeghuizen betekenen de coronamaatregelen al anderhalve maand een eenzaam bestaan. Bij mensen met dementie kan zwaaien bij het raam of beeldbellen voor verwarring zorgen. Redacteur Juliët Boogaard vraagt zich af: hoe kun je hier als familie het best mee omgaan?
Terwijl in de journaals hartverscheurende beelden worden getoond waarop ouderen noodgedwongen vanachter het raam naar hun familie zwaaien, zit ik als thuishulp drie keer in de week tegenover ze met een kopje thee. Op anderhalve meter afstand, dat wel. Maar toch wringt het.
De Eurogroep-ministers hebben eindelijk een akkoord over noodsteun voor de coronacrisis bereikt. Maar de Nederlanders aan de onderhandelingstafel schetsten vooral beelden van spilzieke Italianen en zuinige Hollanders. Onterecht, betoogt redacteur Piet Ruig.
Het beroep op onze eigen morele verantwoordelijkheid drukt zwaar op ons gemoed. Maar het biedt ook kansen, merkt redacteur Jelle Holtzapffel.
De democratie in Hongarije is in gevaar door de coronacrisis. Dat roept in andere Europese landen ook vragen op over de werking van de overheden in tijden van crisis. Hoe ver zou de Nederlandse overheid wettelijk gezien kunnen gaan? Redacteur maatschappij en recht Tahrim Ramdjan zocht het uit.
Rappers en hiphopartiesten reageren massaal op de coronacrisis. Hoe zetten zij zich in om ervoor te zorgen dat Nederlandse jongeren niet de straat op gaan en zich aan de maatregelen van de overheid houden?
Volgens de kranten hebben ook alleenwonende twintigers flink te lijden onder de intelligente lockdown. M’n reet, dacht columnist Cees van den Boom, en hij besloot om de banden met zijn oude studentenhuis weer eens aan te halen.
Het huidige werklandschap is niet houdbaar. Dat ontdekten Bouke van Balen en Adriaan de Jonge al eerder in hun podcast Werkt werk nog. En nu is de situatie voor jonge werkenden schrijnender dan ooit.
In het Utrechtse Diakonessenhuis staan sinds de coronacrisis dag en nacht medisch psychologen klaar om de artsen en verpleegkundigen een hart onder de riem te steken. “Het kan ontzettend aangrijpend zijn om voor zoveel ernstig zieke patiënten tegelijk te zorgen.”
De coronacrisis zorgt niet alleen voor paniek en verwarring in eigen land, maar ook bij Nederlanders in het buitenland. Voor Hanna van Velzen (21), Bas Wierda (23) en Bas de Vries (23), die mogelijk tot midden april op de Filipijnen vastzitten, voelt het leven als een uit de hand gelopen aflevering van Red mijn vakantie.
Gebruik je quarantaine voor bezinning. Nu alles wat we gewend zijn is ontwricht door ziekte, hebben we de kans om de andere maatschappelijke ziektes aan te pakken, schrijft columnist Bouke van Balen.