Ik noem hem de schuldkast. Hij staat op een plek in mijn huis waar ik dagelijks meermaals langs moet. We hebben hem roze geverfd, daarom kijk ik er graag naar. Tot het schuldgevoel me bekruipt. Vroeger was hij twee keer zo groot, maar toen ik verhuisde heb ik de helft van de inhoud weggegeven of -gegooid.
boeken
Uit een voorliefde voor de Russische literatuur besloot ‘onze vrouw in Moskou’ Eva Hofman één van de meesterwerken mee te nemen naar het Oosten. Met een dikke pil van ruim 800 pagina’s zit zij nu dagelijks in de metro te worstelen.