Een greep uit de krantenkoppen: ‘Een klap in het gezicht als je geen kerst hebt kunnen vieren’ en ‘Geen versoepelingen: een klap in het gezicht voor horeca-uitbaters’. In de media lijken we elkaar constant spreekwoordelijk in het gezicht te meppen. Het viel Jonasz Dekkers op. Wat zegt dat over ons, dat we termen als klappen en stompen nodig hebben om onenigheid te beschrijven?