In zijn laatste column voor Red Pers bezint Jelle Holtzapffel zich op de toekomst van de journalistiek. ‘Freelancen en teruglopende oplages maken de journalistiek tot een kunstenaarsleven, een onzeker bestaan.’
Auteur: Jelle Holtzapffel
Jelle Holtzapffel slaat gade hoe jongeren op LinkedIn hun nog korte levenspad tot een coherent verhaal smeden. Toevalligheden en teleurstellingen blijken plots een logische reden te hebben.
Al eeuwen is de man geobsedeerd door dunner wordend haar en kale plekken. Vroeger kocht je een pruik, nu vlieg je naar Turkije. Is de angst voor kaalheid gegrond of is de natuurlijke weg het hoogste ideaal?
Luisterboeken anderhalf keer zo snel afspelen, bijhouden hoe lang je onder de douche staat en enkel films kijken die hoog scoren op IMDB. Redacteur Jelle Holtzapffel ziet met lede ogen aan hoe we onze vrijetijdsbesteding volledig optimaliseren.
Redacteur Jelle Holtzapffel ziet het eigen gelijk en zelfoverschatting hoogtij vieren in de samenleving. Hij pleit voor een herwaardering van twijfelen, luisteren en vragen stellen.
Redacteur Jelle Holtzapffel ging op zoek naar een manier om zijn blik te verruimen, nu hij al maanden in zijn Leidse studentenkamer doorbrengt.
In de groepschat met mijn ouders volgt de laatste tijd de ene na de andere flauwe visuele grap: “Amsterdamse hardloper verplicht in thuisquarantaine. Loopneus.” En: “Waarschuwing: houd ook minimaal 1,5 meter afstand van je koektrommel.” Gelukkig zijn het geen vergezochte complottheorieën, toch kan ik er niet heel vrolijk van worden.
Redacteur Jelle Holtzapffel besluit na een gesprek met zijn huisgenoot afstand te houden bij zijn ouders thuis, maar dat blijkt nog niet zo makkelijk.
Zwaarwichtig, gericht op de binnenwereld en zonder ironie: het zijn zomaar wat stereotypen over de millennialschrijver. Maar kloppen deze stereotypen ook? Redacteur Jelle Holtzapffel ging in gesprek met Thomas de Veen (1986), zelf millennial en literair recensent voor NRC Handelsblad.
Redacteur Jelle Holtzapffel gaat sinds 1 juli weer naar de sportschool. Maar de leegte in de sportschool doet hem twijfelen aan zijn beweegredenen.
Studeren in het buitenland is er vanwege de coronacrisis niet bij. Dit haalt de plannen van menig student overhoop. Redacteur Jelle Holtzapffel sprak drie van hen.
Wat is het échte waarom van conservatief gedachtegoed onder jongeren? Redacteur Jelle Holtzapffel heeft moeite met het portret van de hoogopgeleide, politiek geëngageerde conservatieve jongeren die we zien op televisie. We verliezen een belangrijke groep uit het oog, schrijft hij.
Jongeren spelen het veilig, in het publieke debat én in de literatuur. Leert de coronacrisis ons dan eindelijk om de controle te laten vieren en lijden te omarmen?
Nu op afstand blijven voorlopig de standaard is, wordt het liefdesleven van de jonge single beperkt tot online daten. Redacteur Jelle Holtzapffel vroeg zich af of online initiatieven werkelijk zo bevredigend zijn.
Het beroep op onze eigen morele verantwoordelijkheid drukt zwaar op ons gemoed. Maar het biedt ook kansen, merkt redacteur Jelle Holtzapffel.
In verzorgingshuizen zijn bezoekers voorlopig niet welkom. Jelle Holtzapffel werkt op de dementieafdeling in Leiden. “Dat corona is allemaal oud nieuws joh, dat hebben we allang gezien.”
Praktisch nadenken over de toekomst, dat doe je in je vrije tijd; bij filosofie staan interesse en intellectualisme centraal. Jelle Holtzapffel is bijna klaar met zijn studie en stelt zich de vraag: wat nu?
Hoe verhoudt werk zich tot andere vraagstukken in het leven? Hoe om te gaan met liefde en relaties? Het zijn de vragenstukken waar De Kwekerij, volgens de website een ‘bloeiplek voor millennials’, zich op richt.
Korte tijd nadat mijn vier jaar durende relatie ten einde was gelopen, adviseerden vrienden mij om wat ervaring op te doen op datingapps. Op zoek naar die ene ware voor Valentijnsdag.
De huidige generatie studenten lijdt hevig onder de hoge prestatiedruk en het aantal mentale klachten stijgt. Dit zorgwekkende beeld schetst het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) in een nieuw rapport. Maar is het echt zo slecht gesteld met het mentale welzijn van de student? En wat is de rol van de universiteiten hierin?