De culturele sector mag per 1 juni weer open, maar dan wel in een anderhalvemetersamenleving. Hoe werkt dat? Redacteur Anna Livia de Kort ging in het eerste deel van een tweeluik langs bij het theater nieuwe stijl.
Categorie Archief: Theater
Theater maken door te videobellen, kan dat? Jaar 3 Regie van de Toneelschool Amsterdam durfde het aan. Red Pers was (digitaal) bij de première van hun stuk: Woyzeck, de klassieker van Büchner, via Zoom-schermen. Bewakingsbeelden, live painting, TikTok-scènes en het Droste-effect: alles werd uit de kast gehaald.
Love for Love, de nieuwe voorstelling van De Theatertroep, kenmerkt zich door een afgemeten rommeligheid. Ondanks alle banaliteit voel je dat het de spelers menens is, schrijft recensent Sam Simons.
Melody Klaver (29) won in september een Gouden Kalf voor haar rol in de film Rafaël. Desondanks voelt ze zich soms nog een beginner in het vak. “Ik ben nog steeds op weg naar een hogere piek.” Redacteur Roos Post ontmoet haar in een koffietent in de Amsterdamse Rivierenbuurt.
Zanger, danser, acteur: Rubén Sánchez (24) is het allemaal. Na het spelen in verscheidene videoclips van onder andere Jett Rebel en musicals zoals West Side Story en Fiddler On The Roof is hij bezig met een eigen voorstelling: The Kaninchen, te zien in CREA. Redacteur Frederique Teillers sprak hem over deze show en zijn doel.
Voor de derde keer op rij schenkt het door studenten georganiseerde festival In De Diamantfabriek zijn publiek een gevarieerde dosis cultuur. Hoe strak georganiseerd het festival ook is, het bestuur had in eerste instantie geen ervaring met het organiseren van festivals. Jaarlijks wordt er een nieuw bestuur gekozen, als dat maar goed gaat!
“Harder! Maak het zo moeilijk mogelijk voor Sabine!” Temidden van een 24-mans koor staat regiestudent Christina Pfrötschner. De eerste van vijf repetities op locatie voor haar korte opera 0X zijn begonnen. Op het Opera Forward Festival waagt zij zich voor het eerst aan deze eeuwenoude podiumkunst.
Othello is het verhaal van een hooggeplaatste legeraanvoerder in het 15e-eeuwse Venetië. Hij wordt ten val gebracht door zijn jaloerse generaal Jago en vermoordt dientengevolge zijn grote liefde Desdemona en zichzelf. En Othello is zwart. Regisseur Daria Bukvić brengt het stuk nu eens niet als tragisch liefdesverhaal, maar als een stuk over hedendaags institutioneel racisme.
Tussen het grijs van de daken en het halfgesmolten sneeuw die de woonwijk vlakbij mijn kot zijn karakteristieke ongezellige sfeer geeft, ligt Campo. Een theater en productiehuis dat qua voorstellingen nog het meest aan Frascati in de Nes doet denken. Contemporaine performance met een veelal filosofische inslag. Moeilijk Theater, zoals mijn vader het zou noemen.
Het Holland Festival zit er weer op en zoals elk jaar waren er ook op de 70e editie een hoop pareltjes uit binnen- en buitenland te zien. Maar The Nation, de nieuwste voorstelling van Het Nationale Theater over een vermist kind in de Schilderswijk, stak daar met kop en schouders boven uit.
In april waren er wederom zat premières, mede dankzij de internationale festivals Tweetakt (Utrecht) en Pop Arts (Amsterdam). Nuno Blijboom had zodoende voldoende scènefoto’s om zich aan te vergapen en heeft deze keer zeven pareltjes voor u uitgekozen. Met bijzondere (onbedoelde) aandacht voor het theater van onze zuiderburen.
De mooiste theaterfoto’s van de maand maart bleken onverwachts een overkoepelende melancholie uit te stralen. Nuno Blijboom zette ze voor u op een even melancholisch rijtje. Onder meer Porgy Franssen als een Bram Moszcowicz-achtige advocaat en de Laasten Der Mohikanen in de ogen van Circus Treurdier passeren deze maand de revue.
Je vrouw lijdt aan tbc en is stervende. Wat doe je dan? Als je Nikolai Ivanov heet, begin je een affaire met je jonge buurmeisje en verzwelg je ondertussen voortdurend in zelfmedelijden tegenover je vrienden. Toch ziet Nina Spijkers, de regisseur van Ivanov, de zaak net anders: Ivanov is geen lul, hij is zwaar depressief.
Het kunstgenre theaterfotografie wordt nog altijd ondergewaardeerd binnen de fotografie. Onterecht, aangezien het veel vaardigheid en een grote inventiviteit vereist om de essentie en sfeer van een voorstelling in één enkel beeld te vangen. Theaterredacteur Nuno Blijboom zet als voorvechter van de theaterfotografie maandelijks de mooiste scènefoto’s op een rij.
Het is geen pretje om de hel binnen te wandelen. Ook niet als de hel eruit ziet als drie vermoeide veertigers in knalgele kippenkostuums. Misschien is dat zelfs erger dan eeuwig branden, moeten baden in zwavelzuur of met twee anderen opgesloten zitten in een onbekende kamer. Gelukkig bezocht ik ook de hemel.
Voor Typhoon, Spinvis en Lieve Bertha was studentenkamerfestival Stukafest een springplank naar het grote publiek. De Amsterdamse editie van het festival viert in februari haar tiende verjaardag. Red Pers vroeg de deelnemende artiesten wat Stukafest voor hen bijzonder maakt.
Een theaterfoto zegt meer dan duizend woorden. Het beeld zorgt voor de eerste indruk van de voorstelling bij een recensie, en is daarom cruciaal voor het theater. Toch blijft dit genre vaak onbelicht. Nuno Blijboom zet de mooiste en meest prikkelende scènefoto’s van januari voor jullie uiteen.
De opkomst van politieke partijen als DENK en Artikel 1 tonen maar al te goed dat ook buiten het zwarte-pieten-discussieseizoen de kwestie van (sluimerend) racisme in Nederland aan de kaak gesteld moet worden. Regisseur Eric de Vroedt bracht de discussie met David Mamet’s Race naar de grote zaal.
Ook de Blik van Blijboom ontkomt er niet aan: eindejaarslijstjes. Wat was de beste voorstelling van afgelopen jaar? Wat was de meest ergerlijke theaterervaring? Wie de beste acteur en actrice? Wat de meest verontrustende voorstelling? Wat de grootste teleurstelling? Nuno Blijboom blikt nog eenmaal terug op 2016 en verhult niets.
Elke maand blikt Nuno Blijboom terug op bijzondere of interessante theatervoorstellingen. Deze maand: Hamlet van Toneelgroep De Appel. De allerlaatste voorstelling van Nederlands oudste theatergezelschap, dat komend jaar geen subsidie meer krijgt en daarom ophoudt te bestaan. “In een tijdperk waar er nauwelijks geld voor de kunsten is, zou huidige kwaliteit boven voorbijgane kwaliteit moeten gaan.”
Elke maand blikt Nuno Blijboom terug op bijzondere of interessante theatervoorstellingen. Deze maand: Mona van NTJong. Een monoloog geschreven voor en gespeeld door een 11-jarig meisje, dat de kritiek volledig ontlopen is. “Ook voor mij was het lastig om hierover te schrijven – sterker nog: ik voelde me een enorme lul.”
De bezuinigingen in de kunstsector laten nog steeds hun sporen na. Genoeg subsidieaanvragen krijgen weliswaar positief advies, maar geen geld toegewezen – dat is er niet. Ook danser en choreograaf Truus Bronkhorst (1951) kreeg geen geld voor haar droomproject: “Ik wil wel door blijven gaan, maar ik ga dat niet meer voor niks doen. Dat heb ik vroeger al genoeg gedaan.”
Elke maand blikt Nuno Blijboom terug op bijzondere of interessante theatervoorstellingen. Deze maand reflecteert hij op Schwalbe speelt een tijd. Een heel lange tijd: ‘Een belachelijke hoeveelheid blikjes vult stukje bij beetje en met veel kabaal de vloer. Ik begin langzaam mijn grip op de realiteit te verliezen.’
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam
Elke maand blikt Nuno Blijboom vooruit of terug op bijzondere of interessante theatervoorstellingen. Deze maand: Macbeth van Het Zuidelijk Toneel.
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam
Rikkert van Huisstede (1993) is zanger, acteur, klarinettist en schrijver. Niet alleen is hij pas afgestudeerd in muziektheater aan het Conservatorium van Haarlem, ook is niemand minder dan Herman van Veen zijn leermeester. “Ik durf mijn dromen voor waar aan te nemen.”
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam
★★★☆☆ – CABARET – gezien op 11 december 2015 – Theater Bellevue, Amsterdam
Peter van Rooijen bekent in zijn tweede solovoorstelling Nergens Veilig alles en iedereen te wantrouwen: zijn kat wil hem vermoorden, zijn technicus probeert hem tijdens de voorstelling te vergiftigen en hij is bang dat elke vluchteling een moslimextremist is. Tegelijkertijd erkent hij dat niemand hem vertrouwt vanwege zijn flinke, zwarte baard en getinte huid. Dit wederzijdse wantrouwen is een geestig uitgangspunt, dat hij helaas onvoldoende doorvoert.
Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam
De reguliere programmering van de Nederlandse theaters is tijdens de zomer even stilgezet, maar dat betekent niet dat er helemaal geen theater meer te zien is. Niets is minder waar, want met het festivalseizoen in volle gang is er meer dan genoeg theater. De internationale voorstellingen van het Holland Festival zijn terug naar hun heimat, na Oerol is de rust teruggekeerd op Terschelling, maar het festival-festijn is nog maar net begonnen.