Met de rellen in Charlottesville in augustus en de keuze van het kunstencentrum Witte de With in Rotterdam om van naam te veranderen, is de discussie over de interpretatie van onze geschiedenis weer flink aangewakkerd. Wat moeten we toch met al die straten, pleinen, tunnels en monumenten die refereren aan omstreden ‘helden’ uit de zeventiende- en achttiende eeuw? Is het tijd voor een nieuwe beeldenstorm?

Na wat slenteren over de Albert Cuyp, besloot ik om een stukje te wandelen en bij het Museumplein de tram naar huis te pakken. Onder de toegangspoort van het Rijksmuseum werd ik echter gegrepen door de duistere klanken van een accordeon. Het soort geluid wat het gebouw plots deed veranderen in het Rijksspookslot, met daarboven donkere wolken en bliksemschichten aan de hemel. Het regende, waardoor in de tuin langzaam de modder van een aantal begraven skeletten afdroop. Op de schrille golven van het geluid voer ik naar de ingang, als was ik gehypnotiseerd. Ik ging naar binnen.

Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam

‘IN ART WE TRUST’

Het aanbod van musea in Amsterdam is sinds 9 april uitgebreid met het Modern Contemporary Museum (Moco). Het particuliere museum is opgericht door het echtpaar Logchies, bekend van de Lionel Gallery op nog geen kilometer afstand. Met dit museum bieden zij liefhebbers een kijkje in de kunstwereld die normaal gesproken verborgen is voor het publiek.

Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam


In het Rijksmuseum is sinds kort de tentoonstelling Catwalk te zien, over de Nederlandse mode tussen 1625 en 1960. Stukken uit de expositie beslaan een lange periode aan modetrends: van de Gouden Eeuw tot de haute couture van Yves Saint-Laurent en Dior uit de 20e eeuw. De tentoongestelde stukken zijn grotendeels geschonken en afkomstig uit de bovenlaag van de samenleving. De vormgeving van de tentoonstelling is verzorgd door fotograaf Erwin Olaf. Hieronder een sfeerverslag.

Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam


Historicus Wouter van der Horst is nog geen dertig en heeft al gewerkt als geschiedenisdocent, medewerker onderwijs bij het Rijksmuseum en in zijn vrije tijd als kunstverzamelaar. Wij spraken Wouter over hoe hij terecht kwam bij de vrij ongebruikelijke bezigheid en hoe het kunst verzamelen hem is vergaan.