Stef Blok is terug, dit keer als coördinator sancties tegen Rusland. Hoe ga je om met politici die na het meermaals maken van laakbare fouten de weg naar Den Haag blijven vinden?
Categorie Archief: Columns
We staan erbij stil op 5 mei, maar vrijheid betekent voor iedereen wat anders. Zeker in een gepolariseerde samenleving. Maar wat is ware vrijheid nu daadwerkelijk? Is het misschien de ruimte om van mening te kunnen veranderen en om niet te weten?
Redacteur Iris ten Have praat graag met mensen die ze (nog) niet kent. In haar serie Lessen van een vreemde deelt ze de onverwachte, onvoorspelbare en ontroerende verhalen die dat oplevert. Aflevering 5: journalist Martin Menger.
Vanuit Oekraïne bereiken ons gruwelijke beelden van door Rusland gepleegde oorlogsmisdaden. Maar de roep vanuit de Amerikaanse overheid om Poetin daarvoor aansprakelijk te houden is hypocriet, stelt redacteur Thom Canters.
Koffie is zo’n constante factor in het leven van redacteur Jip Leferink, dat ze zich afvraagt welke rampen er gebeuren als ze ermee stopt. Dat vraagt om onderzoek.
Redacteur Iris ten Have praat graag met mensen die ze (nog) niet kent. In haar serie Lessen van een vreemde deelt ze de onverwachte, onvoorspelbare en ontroerende verhalen die dat oplevert. Aflevering 4: de Oekraïense Zlatoslava.
Het einde van de corona-maatregelen komt nu echt in zicht. Redacteur Thom Canters vraagt zich af of dat ook het startsein moet zijn voor een sociale omslag. Kan wandelen hem helpen om onontgonnen terrein een menselijk gezicht te geven?
Zomaar raakt columnist Caspar van de Poel een hele dag gefascineerd door de hardnekkige nevellaag die op die ene vroege ochtend over zijn stad ligt gedrapeerd. Waarom?, vraagt hij zich af, mist is toch ook maar gewoon mist?
Redacteur Iris ten Have praat graag met mensen die ze (nog) niet kent. In haar serie Lessen van een vreemde deelt ze de onverwachte, onvoorspelbare en soms ontroerende verhalen die dat oplevert. Aflevering 2: Rene.
Voormalig chef eindredactie Roos Post sloeg haar eigen agenda open en zag: helemaal vol. Met allemaal leuke dingen weliswaar, maar toch vroeg ze zich af: waarom voelen we eigenlijk die sterkte behoefte om onze week zo vooruit te plannen?
Redacteur Iris ten Have praat graag met mensen die ze (nog) niet kent. In haar serie Lessen van een vreemde deelt ze de onverwachte, onvoorspelbare en soms ontroerende verhalen die dat oplevert. Aflevering 1: Sanne.
Veel jongeren zijn in coronatijd in een kantoorbaan gerold, zonder dat kantoor ooit van dichtbij te hebben gezien. Chef eindredactie Pleun Brink ging er onlangs, na een jaar thuiswerken, voor het eerst heen. En ondanks dat dat flink wennen was, kijkt ze niet uit naar het binnenkort weer aangescherpte thuiswerkadvies.
Jonasz Dekkers stond zondagmiddag aan de voet van de spiksplinternieuwe Zalmhaventoren in Rotterdam, waar de goedkoopste woning acht ton kost. Ietsje verderop werden mensen die demonstreerden voor betaalbare woningen hardhandig in de boeien geslagen en afgevoerd. Het was een druilerige zondagmiddag, op allerlei manieren. Hij schreef erover.
In zijn laatste column voor Red Pers bezint Jelle Holtzapffel zich op de toekomst van de journalistiek. ‘Freelancen en teruglopende oplages maken de journalistiek tot een kunstenaarsleven, een onzeker bestaan.’
Jelle Holtzapffel slaat gade hoe jongeren op LinkedIn hun nog korte levenspad tot een coherent verhaal smeden. Toevalligheden en teleurstellingen blijken plots een logische reden te hebben.
Jonasz Dekkers voelt zich thuis in Rotterdam. Maar vanwege grootschalige sloop is dat gevoel voor veel van zijn stadsgenoten niet meer vanzelfsprekend. De kans dat zij hun thuis terugvinden is klein.
Jonasz Dekkers woont al acht jaar in Rotterdam-West. Een gentrifier voelt hij zich niet. Maar zijn weerkaatsing in […]
Al eeuwen is de man geobsedeerd door dunner wordend haar en kale plekken. Vroeger kocht je een pruik, nu vlieg je naar Turkije. Is de angst voor kaalheid gegrond of is de natuurlijke weg het hoogste ideaal?
Luisterboeken anderhalf keer zo snel afspelen, bijhouden hoe lang je onder de douche staat en enkel films kijken die hoog scoren op IMDB. Redacteur Jelle Holtzapffel ziet met lede ogen aan hoe we onze vrijetijdsbesteding volledig optimaliseren.
Enorme, natte sneeuwvlokken sloegen hem in het gezicht terwijl de geur van vers gemaaid gras hem bekroop. Het leek de afgelopen maand april en januari tegelijkertijd. Jonasz Dekkers ervaarde de meteorologische contradictie aan den lijve, en het deed hem denken aan de tegenstrijdigheid van de stad Rotterdam.
Gastredacteur Eden Lutz doet verslag van haar (gebrek aan) ervaringen in de kleine ruimte waar haar leven zich tijdens de coronacrisis afspeelt: haar studentenkamer.
Een greep uit de krantenkoppen: ‘Een klap in het gezicht als je geen kerst hebt kunnen vieren’ en ‘Geen versoepelingen: een klap in het gezicht voor horeca-uitbaters’. In de media lijken we elkaar constant spreekwoordelijk in het gezicht te meppen. Het viel Jonasz Dekkers op. Wat zegt dat over ons, dat we termen als klappen en stompen nodig hebben om onenigheid te beschrijven?
Redacteur Jelle Holtzapffel ziet het eigen gelijk en zelfoverschatting hoogtij vieren in de samenleving. Hij pleit voor een herwaardering van twijfelen, luisteren en vragen stellen.
Na een lange dag boomstammen sjouwen staat columnist Jonasz op de bus te wachten. Naast hem staat een oudere dame. Ze heeft een mondkapje en een zonnebril op, maar deze kunnen de traan die langs haar wang loopt niet verbergen.
Chef eindredactie Roos Post, die voor één keer columnist is voor Red Pers, overkwam iets leuks tijdens haar wandeling door de Amsterdamse binnenstad. Ze kreeg er spontaan lentekriebels van.
Gebruik je doping als wielrenner, dan ben je een schande voor de sport. Als profvoetballer ben je hoogstens een beetje dom. Hoe zit het met doping in het voetbal? Redacteur Danielle Kliwon legt het uit.
Redacteur Jonasz Dekkers maakte een (gedwongen) wandeling door een besneeuwd Rotterdam. Hij ontdekte dat de sneeuwval die ons een week lang in de klauwen had, verdacht veel gelijkenissen vertoont met het coronavirus waar we maar geen greep op lijken te krijgen.
Het appje naar de vader van zijn ritmeloos drummende buurjongen legt het verlangen van Jonasz Dekkers naar betere tijden bloot. De tijden waarin hij tijdens het International Film Festival (IFFR) nog vieze, fijne plekjes bezocht en kon feesten waar het druk, warm en vochtig was.
Columnist Jonasz Dekkers werd in zijn thuisstad Rotterdam geconfronteerd met een lichtkunstwerk in zijn woonkamer. Na de invoering van de avondklok voelde het echter als een zoeklicht.
Trumps verwijdering van Twitter zorgde voor opschudding. Want wie moet er zeggenschap hebben over de digitale publieke ruimte? In ieder geval niet de grote techbedrijven, betoogt columnist Bouke van Balen.