Te dronken om te dansen: en dan?

31 juli 2021, 10:00

Auteur: Marie van der Donk

Te dronken om te dansen: en dan?

31 juli 2021, 10:00

Auteur: Marie van der Donk

Beeldredacteur Marie van der Donk verbaast zich tijdens haar uitwisseling over de welfare rooms in Britse clubs: ruimtes waarin dronken feestgangers worden opgevangen. Na een avond dansen vraagt ze zich af of dit concept in Nederland ook een goed idee zou zijn. 

Het is de eerste avond van mijn uitwisseling in Engeland. Drie uur nadat ik ben geland, loop ik door een enorme club van drie verdiepingen. Het is druk en warm, veel feestgangers dragen nepwimpers en hakschoenen en dansen met glazen wodka-citroenlimonade in de hand.

“Where’s Becky?” schreeuw ik door de luide muziek heen in het oor van mijn nieuwe huisgenoot. “She’s fine, I think she’s just in the welfare,” zegt ze terug. Ik kijk haar vragend aan terwijl ze vrolijk verder danst op de dansvloer van nachtclub Oceana in Southampton, Engeland.

Even later sta ik mijn handen te wassen op het damestoilet. Een meisje links van me vraagt of ik nog wimperlijm over heb. Ik schud nee en kijk in de spiegel. Geen nepwimpers, maar wel een bezorgde blik. “You allright?” vraagt een clubmedewerker rechts van me. Ik leg haar uit dat ik me nogal zorgen maak om mijn vriendin Becky. Het laatste beeld dat ik van haar heb, is dat ze met een vreemde meeliep. De medewerker stelt me gerust en brengt me naar de welfare room, waar Becky inderdaad is. 

Roze slippers

Ik kijk door de deuropening naar een tl-verlichte kamer ter grootte van een klaslokaal. Becky ligt op een veldbedje, met naast haar een glas water en haar hakschoenen. De ruimte is te vergelijken met een luxe EHBO-post. Ze is blij om me na een aantal uur te zien en maakt zich klaar om te vertrekken. Als ze haar glas water leeg heeft gedronken, bedankt ze de welfare-medewerkers voor de roze slippers ter vervanging van haar hakken.

Buiten vraag ik haar of ze iets te eten wil van de lokale snackbar. Ze schudt nee en vertelt dat ze al glucagon heeft toegediend gekregen, omdat de welfare-medewerkers zagen dat haar bloedsuikerspiegel te laag was. Verward over hoe normaal iedereen de welfare room lijkt te vinden, eet ik mijn kaassoufflé op. Daarna lopen we samen, arm in arm, naar huis. 

Een veilig tussenstation

Het is niet de eerste keer dat mijn huisgenoten voordat ze naar huis gaan een omweg langs de welfare room nemen. In de loop van mijn studietijd in Southampton kom ik erachter dat de grote clubs in deze stad allemaal een vergelijkbare ruimte hebben. De kamer is bedoeld als opvang voor mensen die zich niet zo goed voelen en niet meer in staat zijn om op de dansvloer te staan. Omdat het te gevaarlijk is om deze feestgangers op straat te zetten, maar om de sfeer op de dansvloer goed te houden, kunnen ze hier worden opgevangen. Een welfare room dient eigenlijk als een veilig tussenstation tussen de club en thuis in. 

De kamer is bedoeld als opvang voor mensen die zich niet zo goed voelen en niet meer in staat zijn om op de dansvloer te staan

Menig dronken student wordt in Nederland zonder pardon de club uitgestuurd, maar in Southampton wordt dit als te riskant gezien. Op mijn Britse universiteit wordt dan ook gewaarschuwd voor mensen die ‘s nachts in de parken lopen met kwade bedoelingen. Er gaan verhalen rond over medestudenten die fysiek en verbaal zijn lastiggevallen. Dronken studenten zijn hiervoor een makkelijk doelwit. Is het überhaupt, ook in Nederland, wel verantwoord om iemand in beschonken staat ‘s nachts zomaar op straat zetten? 

Grensoverschrijdend gedrag

In het Verenigd Koninkrijk heeft Drinkaware, een organisatie die zich inzet tegen alcoholmisbruik, onderzoek gedaan naar seksueel grensoverschrijdend gedrag in pubs, bars en clubs onder meer dan 2.000 jongeren tussen de 18 en 24 jaar. Hieruit bleek dat tweederde van de vrouwelijke respondenten en een kwart van de mannelijke respondenten wel eens seksueel grensoverschrijdend gedrag had meegemaakt in of rondom uitgaansgelegenheden. 

De situatie in Nederland blijkt vergelijkbaar. In een onderzoek van Risbo, een onderzoeksinstituut verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, geeft 84 procent van de bijna 600 ondervraagde Rotterdamse vrouwen tussen 18 en 45 jaar aan dat zij slachtoffer is geweest van (seksuele) straatintimidatie. Uit ditzelfde onderzoek blijkt ook dat alcoholgebruik en seksueel grensoverschrijdend gedrag hand in hand te gaan. Seksueel grensoverschrijdend gedrag vindt het vaakst op straat plaats, aangezien er buiten minder sociale controle is dan in de club. 

Nederlandse clubs

Lieke Timmermans, manager marketing en communicatie van uitgaansgelegenheid Tivoli Vredenburg, vertelt dat ook in de Utrechtse club een ruimte is waar mensen kunnen worden opvangen. Het grootste verschil met de Britse welfare rooms is dat hier geen medische hulpverleners aanwezig zijn. Er zijn wel medewerkers die enige kennis hebben van eerste hulp, maar er wordt bijvoorbeeld geen glucagon toegediend of andere zorg geleverd. 

Seksueel grensoverschrijdend gedrag vindt het vaakst op straat plaats, aangezien er buiten minder sociale controle is dan in de club

Als een gast zo dronken is dat diegene niet op de dansvloer kan blijven, wordt gekeken hoe de situatie veilig kan worden opgelost. Tivoli zorgt dat iemand niet zomaar naar buiten wordt gezet en dat beveiligers daarvoor instructies krijgen. “Omdat we ons inderdaad verantwoordelijk voelen voor hoe onze bezoekers naar buiten gaan,” licht Timmermans toe. Hoewel er dus wel op gasten wordt gelet, lijkt van de uitgebreide zorg zoals die wordt verleend in een Britse welfare room geen sprake. Andere benaderde Nederlandse clubs hebben niet op een interviewverzoek gereageerd.

Veiliger feestje

Zoals uit de onderzoeken van Drinkaware en Risbo blijkt, ben je een makkelijk doelwit voor grensoverschrijdend gedrag wanneer je in beschonken toestand de club uit wordt gezet. Een ruimte in de club waar je even tot jezelf kunt komen zoals bij Tivoli is een mooi begin, maar een welfare room gaat nog een stapje verder. Als feestganger krijg je alle zorg die nodig is om veilig naar huis te kunnen vertrekken, zodat je minder snel slachtoffer wordt van straatintimidatie en zonder kleerscheuren in bed belandt. Zo kan een welfare room bijdragen aan een veiliger feestje, terwijl de sfeer op de dansvloer positief blijft.

De ochtend na het feestje in club Oceana zie ik Becky’s roze welfare-slippers bij de voordeur staan. Dankzij de welfare-medewerkers liepen Becky en ik uiteindelijk gearmd naar huis, terwijl ze anders waarschijnlijk in haar eentje was vertrokken. “Door die kamer is ze toch een stuk veiliger thuisgekomen dan zonder,” denk ik hardop.

Met medewerking van Machteld van der Lecq


lees ook:

Nieuwsbrief

Elke drie weken houden we je op de hoogte van wat we schreven en wat we lazen in de Red Pers-nieuwsbrief.

Zoeken

Doneren

Wij bieden jonge, aspirerende journalisten een podium én begeleiding. Dat kunnen we nog beter met jouw steun. Die steun komt met twee voor de prijs van één, want onze sponsor matcht jouw donatie. Geef jij ons vijf euro? Dan ontvangen wij een tientje.