Was laat je niet liggen, weet columnist Bouke van Balen. De werkelijkheid, daarentegen, blijkt weerbarstiger.

Donderdagochtend moest ik een belangrijke presentatie geven. Bij zoiets wil ik altijd mijn mooiste shirt aan – uitstraling is de helft als je voor een groep staat. Toen de wekker ging klom ik uit bed en waggelde naar mijn kledingkast. Met halfopen slaapogen zag ik dat mijn lievelingsshirt er niet lag. Ik vond hem als verkreukelde versie van zichzelf in de wasmand. Zul je net zien. Getergd begon ik in mijn onderbroekenla te grissen, met hoop op beter resultaat. Mijn onderbroekenla was leeg. Sterker, toen ik mijn ogen wat beter opendeed zag ik dat driekwart van de kast leeg was. Het was mijn wasmand die vol was.

Ik kijk uit naar de dag dat ik op tijd mijn was doe. Dat is de dag dat ik echt alles op orde heb

Het was een confronterende ochtend, maar niet alleen omdat ik uiteindelijk een onderbroek uit mijn wasmand heb moeten vissen. Het was confronterend omdat dit zeker niet de eerste keer was dat dit gebeurde. Ik ben bizar slecht in het preventief oplossen van problemen. Pas nadat ik tegen de lamp aan ben gelopen lukt het me om het licht te zien. Ik kijk uit naar de dag dat ik op tijd mijn was doe. Dat is de dag dat ik echt alles op orde heb.

Gelukkig ben ik nog jong, en heb ik nog tijd om te leren. Wat als onze bestuurders ook zulke trekjes zouden hebben? Dat ze een probleem pas serieus zouden nemen als het eigenlijk al te laat is, terwijl ze het makkelijk hadden kunnen voorzien. Zo onvolwassen zijn ze niet. Toch?

Stel je voor dat de stikstofproblematiek al vijftig jaar geleden aangekaart werd, maar dat er nooit iets aan gedaan is. Of dat wetenschappers de mondiale politiek al in 1979 waarschuwden voor de gevolgen van de menselijke rol in klimaatverandering. Of dat het als een shock komt dat Trump zijn troepen uit Syrië weghaalt, terwijl hij dat al bijna een jaar geleden aankondigde. Gelukkig zijn onze bestuurders niet zo onvolwassen.

Dat zijn kleren die je niet kan laten stinken in je wasmand. Dat zijn kleren waar vlekken inkomen die er niet meer uitgaan als je ze te lang laat liggen

Het ligt in de menselijke aard om slecht te zijn in langetermijndenken, om dingen uit te stellen totdat ze te dringend zijn geworden. Dat snap ik. Er is alleen wel een verschil tussen mijn wasprobleem en bestuurlijk uitstelgedrag. Terwijl hopelijk niemand heeft gemerkt dat mijn onderbroek niet schoon was, ondervinden we dagelijks de gevolgen van de wasmand van Rutte III.
De gevolgen van de stikstofproblematiek, de klimaatramp of de oorlog in Syrië zijn groot, en belangrijker nog, onomkeerbaar. Stikstof doodt natuur en organismes, de opwarming van de aarde hinkt tegen een onomkeerbaar kantelpunt aan en in Noord-Syrië zijn door de Turkse inval honderden mensen om het leven gekomen.

Dat zijn kleren die je niet kan laten stinken in je wasmand. Dat zijn kleren waar vlekken inkomen die er niet meer uitgaan als je ze te lang laat liggen. Daar doe je zout op, en wel meteen. Dat weet ik zelfs.

[paytium name=”Form name” description=”Donations”]
[paytium_field type=”open” label=”Onze studenten dragen vrijwillig bij aan Red Pers. Vond je dit een goede productie? Sponsor dan onze koffie (€2,50), https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.pngvergadering (€10) of grotere investering. Dankjewel!” default=”2,50″ /]
[paytium_total label=”Steun ons voor” /]
[paytium_button label=”Doneer” /]
[/paytium]