Vogeltjes

1 april 2018, 10:35

Auteur: Eva Hofman

Het plannen van haar scriptie gaat columniste Eva Hofman erg makkelijk af. De uitvoering laat echter flink wat te wensen over.

7:30. Ik word wakker in een door zonlicht verlichte kamer. In de verte tsjirpen vogeltjes en naast mij knippert de vriend met zijn ogen. Even, heel even, lijkt het of ik op vakantie ben, maar het duurt slechts luttele seconden voor ik werkelijk wakker word. De vriend knippert met zijn ogen omdat hij wakker werd van de wekker, net als ik. Een Philips wake-uplight welteverstaan, dat een fel licht door de slaapkamer verspreidt en bovendien het geluid van vogeltjes nabootst. En dan dringt de harde werkelijkheid tot me door: ik moet aan mijn scriptie.

09:58. Ik heb gegeten en ik ben schoon. Wat zeg ik, het hele huis is schoon. De was zit in de machine, de afwas is gedaan. Ik heb gestofzuigd en mijn tanden gepoetst en mijn haren gewassen en drie nieuwe outfits aangetrokken. En nu zit ik op de bank naar mijn telefoon te staren en te wachten tot het precies tien uur is, want dan ga ik aan mijn scriptie beginnen.

10:01. Net gemist, die deadline. De nieuwe deadline is half elf. In de tussentijd kan ik mooi op mijn telefoon kijken. Wat mailtjes beantwoorden, dat moet ook gebeuren. Misschien even kijken of er nog iets gebeurt op Twitter of Facebook.

11:00. Ik klap mijn laptop open. Eerst nog even koffiezetten, maar dan ga ik echt aan de slag. Automatisch typ ik in de zoekbalk per ongeluk eerst Netflix in. Ik besluit een aflevering van How I Met Your Mother aan te zetten terwijl ik studeer. Ik heb de serie immers toch al een paar keer gezien, dus ik hoef alleen maar te luisteren.

11:21. Alright, Netflix luisteren werkt niet, maar ik ben wel gestopt voor de tweede aflevering automatisch startte, dat tel ik als een overwinning. Nu maar eens aan mijn scriptie beginnen, al is het wel een lelijk moment om te starten, negen voor half twaalf.

11:30. Als ik tot twaalf uur doorwerk mag ik lunchen.

12:00. Een welverdiende lunch, want mijn eerste zin staat op papier. Is die zin slechts de titel van mijn hoofdstuk? Dat laten we in het midden. En wat is een lunch zonder serietje ernaast? Ik start een nieuwe aflevering van How I met Your Mother (één) en dan ga ik gewoon weer verder waar ik gebleven was.

14:07. Dat is waar ook, ik had wat te doen vandaag. Terug naar die scriptie. Waar was ik? Even muziek opzoeken op Youtube. Wacht even, vijf suggesties voor Britain’s Got Talent-video’s? Dat meisje danst een beetje zoals dat ene meisje bij Ellen, even opzoeken. Ik wist niet dat Ellen ook een keer die ene van How I Met Your Mother op de bank heeft gehad. Hè, heeft ze een baby? In welk seizoen was ze zwanger dan? Even opzoeken.

17:00. Ja, ik kan wel de hele dag aan mijn scriptie, maar ik heb ook andere dingen te doen. Misschien moet ik er voor nu maar even mee ophouden, in principe werken ambtenaren ook maar tot een uur of vijf. Als ik gewoon ambtenarentijden aanhoud, ben ik zo klaar. Laat ik dat in het vervolg doen, dan mag ik nu stoppen van mezelf.

23:00. Vanaf morgen werk ik elke dag van negen tot vijf gemotiveerd aan mijn scriptie. Wacht maar.

7:30. Vogeltjes? Fuuuuuuuuck.

lees ook:

Nieuwsbrief

Elke drie weken houden we je op de hoogte van wat we schreven en wat we lazen in de Red Pers-nieuwsbrief.

Doneren

Wij bieden jonge, aspirerende journalisten een podium én begeleiding. Dat kunnen we nog beter met jouw steun. Die steun komt met twee voor de prijs van één, want onze sponsor matcht jouw donatie. Geef jij ons vijf euro? Dan ontvangen wij een tientje.