Feestdagen en goede voornemens

9 januari 2018, 12:23

Auteur: Thijs Booden

Goede voornemens zijn niet exclusief voorbehouden aan 1 januari. Het hele jaar door heb je, bewust of onbewust, goede voornemens. Vroeger opstaan. Vaker naar het filmhuis in plaats van Pathé. Vanavond even geen acht wijntjes, maar slechts zes.

Vlak voor kerst gaf een vriend van mij een herendiner. Een herendiner houdt in: het afhuren van ruimte in een restaurant, zorgen voor onbeperkt bier en biefstuk en het uitnodigen van twintig alcoholisten in spe. Iedereen wordt geacht in pak te komen. Mijn goede voornemen hield in dat ik mijn pak de dag erop niet zwaar beschadigd naast mijn bed zou treffen.

Volgens mij hadden alle andere genodigden hetzelfde voornemen, want een pak op de leeftijd van student is een grote investering. Zo begonnen we de avond met een glaasje champagne, rustig met de handen in onze zakken een beetje babbelen, bijkletsen over ditjes en datjes. Het voor- en hoofdgerecht verliep ook nog enigszins rustig.

Een probleem: zoals de meeste studenten waren de vrienden van de gastheer louter hevige alcoholmisbruikers. Hoe netjes het begon, hoe typisch het eindigde. Achter de bar hing er een met zijn hoofd onder een openstaande tap, op de tafel, tussen de borden in, stond er een ander aan een fles champagne te lurken en bij de muziekinstallatie stond weer een ander de muziek tot een dusdanig hard volume te draaien dat andere gasten in het restaurant het eten plots ‘niet zo lekker vonden.’ Ik ga niet hypocriet doen, ik was zelf allang blij dat mijn pak de dag erna inderdaad niet al te erg beschadigd was – op wat uitgesmeerd sigarettenas en een biervlek op mijn overhemd na.

Afijn, goede voornemens zijn er het hele jaar, en ze mislukken over het algemeen faliekant, zonder dat je er erg in hebt. Behalve op oudejaarsavond. Dat is de enige avond van het jaar waar niemand, maar dan ook echt niemand, een goed voornemen heeft. Dat is zowel ironisch als verklaarbaar, aangezien de dag na oudejaarsavond de dag is dat de meeste goede voornemens ingaan. Dat moet toch op een of andere manier gecompenseerd worden.

Ik was op oudejaarsdag bij een huisfeestje. Bij binnenkomst dit keer geen handen in zakken, geen babbeltjes, geen ditjes en datjes. Het was vanaf minuut één gaan en proberen bij te houden. Flessen champagne aan monden was niet pas na twintig bier gangbaar, maar werd geconsumeerd als ware het dessert.

Gesprekken waren direct. Bij het nummer Op Me Monnie vertelde iemand mij dat ‘sannie’ klaarblijkelijk ‘vagina’ betekent. Weer wat geleerd. Daarnaast was Op Me Monnie een verschrikkelijk slecht nummer. Kon ik beamen, maar ik zong toch mee. Want weer ga ik niet hypocriet doen: ook ik had geen goede voornemens voor oudejaarsavond.

Vaak zeggen mensen, waaronder ik: het was leuk, maar toch fijn dat de feestdagen weer voorbij zijn. Weer even het normale ritme in.

Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik zeg: het was leuk, ik kan niet wachten op volgend jaar.

lees ook:

Nieuwsbrief

Elke drie weken houden we je op de hoogte van wat we schreven en wat we lazen in de Red Pers-nieuwsbrief.

Doneren

Wij bieden jonge, aspirerende journalisten een podium én begeleiding. Dat kunnen we nog beter met jouw steun. Die steun komt met twee voor de prijs van één, want onze sponsor matcht jouw donatie. Geef jij ons vijf euro? Dan ontvangen wij een tientje.