Terug van Weggeweest

17 mei 2015, 23:00

Auteur: Max van Geuns

Terug van Weggeweest

17 mei 2015, 23:00

Auteur: Max van Geuns

Dit bericht is oorspronkelijk gepubliceerd bij Maximum Amsterdam

Deze column is afkomstig van de persoonlijke website van onze hoofdredacteur.

10904083_981182021911611_3346798412460741014_o-2“Waarom ga je zo lang weg? En waarom ga je naar New York?” Vragen als deze zijn me vorig jaar veel gesteld. Het antwoord verschilde van keer tot keer. Ik wilde een langere tijd in dat bijzondere land verblijven. Ik wilde mijn Engels perfectioneren. Ik wilde vrienden maken uit Zuid-Amerika en Azië. Ik wilde totaal iets anders doen dan blokken voor mijn diploma. Maar bovenal wilde ik mezelf testen. Hoe het zou zijn om, na 18 jaar in hetzelfde huis in Amsterdam te hebben gewoond, ineens op een campus te leven aan de andere kant van de oceaan.
Het klopte allemaal en de test is gelukt. Maar geslaagd ben ik niet. Want hoe fantastisch ik het ook heb gehad in The Empire State, hoeveel vrienden ik ook gemaakt heb – uiteindelijk vooral uit onze buurlanden – en hoe perfect mijn (Amerikaanse) Engels nu ook is: er ging geen dag voorbij waarop ik Amsterdam niet heb gemist. De stad, de mensen, de sfeer… En vooral het bedrijven van lokale journalistiek zoals dat alleen in onze hoofdstad kan.

“Er ging geen dag voorbij waarop ik Amsterdam niet heb gemist.”

Gelukkig had Het Parool mij al gauw laten weten, nog voordat ik eind februari van mijn droomreis ben teruggekomen, dat ze voor mij plek hadden op de https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png. De afgelopen zeven weken heb ik voor de prachtkrant mogen werken. Ik kon mijn geluk niet op. Als een volwaardig lid van de https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png – of, hier toepasselijker, ‘familie’ – werd ik behandeld.
Ik kan me nog goed mijn eerste aanraking met de Krant van Amsterdam herinneren. Marieke Monden, toen nog verslaggever, had me via Twitter gevonden. “14-jarige hoofdredacteur van Het Maxx Magazine” stond er waarschijnlijk op mijn profiel. Ze wilde mij en mijn vader interviewen voor de rubriek Ouder en Kind in de PS. Na haar gezellige bezoek bij ons thuis kwam ik al gauw bij de https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.png over de vloer. In 2012 mocht ik zelfs kleine bijdragen leveren aan haar opinie-rubriek.
Inmiddels is Marieke https://redpers.nl/wp-content/uploads/2020/09/redperslogo-1.pngmanager bij het AD. Ze kreeg deze baan tijdens mijn afgelopen tijd bij Het Parool, waar ze dezelfde functie had. Na ruim tien jaar kon ze deze kans bij een andere (en grotere) krant niet laten liggen. Geef haar eens ongelijk. Op mijn felicitatie-tweet reageerde ze: “Dank Max! Vind het superleuk te zien hoe jij in no time bent opgeklommen van geïnterviewde naar interviewende!” Dat vond ik dan weer leuk.
De zeven weken bij Het Parool waren chaotisch, heftig en druk. Maar vooral ook enerverend, leerzaam en hartstikke gezellig. Ik heb aan bijna 30 publicaties mogen werken, waarbij van alles voorbij is gekomen. Indrukwekkend was het oorlogsverhaal van voormalig Dachau-gevangene Willemijn van Gurp (96). Vroeg – de wekker ging om 5 uur – en mooi om te zien was de Nepal-dag in de Hallen. Het absolute hoogtepunt was het speciaalbier-artikel, vorige week maandag. Maar liefst 1400 woorden over bier. Hoe verzin je het.

“Al met al heb ik met mijn halve jaar in New York en zeven weken bij Het Parool twee waanzinnige ervaringen opgedaan.”

Al met al heb ik met mijn halve jaar in New York en zeven weken bij Het Parool twee waanzinnige ervaringen opgedaan. Gelukkig was dit slechts het voorproefje van wat er komen zal. Want naast het feit dat ik de komende drie jaar zal studeren bij Amsterdam University College, staat er iets veel groters op de agenda. Maximum Amsterdam.
“Hé, dat komt me bekend voor!” Mooi als dit je reactie is. Helemaal niet erg en zelfs begrijpelijk zou het zijn als dit niet zo was. De twee jaar voor mijn vertrek naar de Verenigde Staten heb ik inderdaad gewerkt aan het gelijknamige blad. Het wilde nooit echt van de grond komen en heeft  lang stil gelegen, maar nu staan we aan de vooravond van een enorme doorstart. Maximum Amsterdam goes big. En vooral anders.
Hét blad voor, door en over Amsterdam. Dat zal het altijd blijven. Wat er verandert? Het blad wordt frisser en dynamischer. We gaan ons voortaan richten op Jong Amsterdam met een hoofdletter J. Vooral voor Studenten en Starters komt er, zowel op papier als online, veel moois aan. Voel jij je niet thuis bij die J of S? Even goede vrienden, even goede lezers.
Hierbij vraag ik iedereen die zich nog jong voelt en stapel is op Amsterdam om Maximum Amsterdam te (blijven) volgen en lezen. Veel meer kan ik er nu niet over kwijt. Stay tuned! Volg ons op Twitter, like ons op Facebook en spread the word! Want we zijn terug. En hoe.

Max van Geuns
Hoofdredacteur van Maximum Amsterdam

lees ook:

Nieuwsbrief

Elke drie weken houden we je op de hoogte van wat we schreven en wat we lazen in de Red Pers-nieuwsbrief.

Zoeken

Doneren

Wij bieden jonge, aspirerende journalisten een podium én begeleiding. Dat kunnen we nog beter met jouw steun. Die steun komt met twee voor de prijs van één, want onze sponsor matcht jouw donatie. Geef jij ons vijf euro? Dan ontvangen wij een tientje.