Welkom bij de Realityverkiezingen

Beeld: Frederique Teillers

7 oktober 2016, 12:15

Auteur: Frederique Teillers

Welkom bij de Realityverkiezingen

Beeld: Frederique Teillers

7 oktober 2016, 12:15

Auteur: Frederique Teillers

Kandidaten, betogen, nationale tv en veel toneelwerk: de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Donald Trump en Hillary Clinton vechten dagelijks met elkaar over wie een slechtere president zou zijn. Deze verkiezingen, die veel weg hebben van een reality-show, gaan over twee kandidaten: Hillary is de ‘schijnheilige’ kandidaat en Donald Trump is de kandidaat die veel ‘aanvalt’. 

De term ‘aanvallen’ zit me dwars. Alsof het heel normaal is dat een politicus andere politici zwart probeert te maken. Het gevoel van competitie is blijkbaar zo sterk in Amerika dat de presidentskandidaten een andere vorm van “ik ga het mama vertellen” spelen.

De beschuldigingen die de Amerikaanse politici over elkaar uiten vinden de Amerikanen zo interessant dat er hele evenementen omheen worden georganiseerd. Dat zijn dan tv-debatten, maar ik vind het erg lijken op Comedy Central Roast. Een programma wat alleen het doel heeft de gast van de avond zoveel mogelijk te beledigen, met verschillende bekende mensen die dan ook nog elkaar roasten.

Aan deze kant van de oceaan is het ietwat beschaafder: als politici hier iets negatiefs over elkaar zeggen, is dat vaak gerelateerd aan de politiek. De laatste jaren worden er wel wat fellere debatten gevoerd door de intreding van een onFortuynlijke politicus. Maar we zijn niet in elkaars verleden aan het graven om gevoelige informatie online te zetten met het doel om er zelf beter van te worden.

Hoewel meneer Wilders niet hetzelfde is als Pim Fortuyn, lijkt hij volgens Trevor Noah van the Daily Show veel op Donald Trump. Behalve de gelijkenis in hun haarstijlen doen ze allebei “beroep op angst en haat van mensen voor minderheden.” Het verschil tussen de twee is dat Trump voor de hoogste politieke positie gaat. Waar hij niet geschikt voor lijkt te zijn. Hij heeft een donker verleden waar hij de duisterste kant van ontkent, verandert constant van standpunt en heeft blijkbaar niet genoeg manieren om iemand uit te laten praten. Tijdens het eerste officiële debat heeft hij Clinton meer dan vijftig keer onderbroken.

Dat wil niet zeggen dat ik Hillary Clinton perfect vind — geen enkel mens is dat. Maar anno 2016 vind ik dat een vrouwelijke president goed is. Zeker als de enige andere optie een racistische man is die een muur wil bouwen tussen Amerika en Mexico.

Om die kandidaten heen woedt een mediaoorlog, waarbij honderden miljoenen dollars over de balk worden gesmeten. Als Amerikaan word je doodgegooid met tv-spotjes, billboards en andere soorten reclame die jou moeten overtuigen om voor de Democraten of Republikeinen te stemmen. Maar er is zo weinig keuze dat ik me afvraag of die miljoenen wel zoveel goeds doen.

Dit geldverspillende mediacircus lijkt op een Amerikaanse versie van het televisieprogramma Utopia. De kandidaten moeten zich van hun beste kant laten zien, er is veel drama en alles wordt op nationale televisie uitgezonden. Daarnaast blijkt ook van alles mis te zijn met de kandidaten en dat proberen ze ook bij elkaar in te wrijven.

Het enige wat mist is een presentator. Maar eerlijk, wie zou dit nou willen presenteren?

lees ook:

Nieuwsbrief

Elke drie weken houden we je op de hoogte van wat we schreven en wat we lazen in de Red Pers-nieuwsbrief.

Zoeken

Doneren

Wij bieden jonge, aspirerende journalisten een podium én begeleiding. Dat kunnen we nog beter met jouw steun. Die steun komt met twee voor de prijs van één, want onze sponsor matcht jouw donatie. Geef jij ons vijf euro? Dan ontvangen wij een tientje.